Miłość poza grobową deskę czyli klęcznik z małżeńskiego łoża

Mąż umiera, żona go chowa a z oparć łoża małżeńskiego każe zrobić ławkę do kaplicy i przyozdobić ja zdjęciem ukochanego i tekstem modlitwy – tak się właśnie wydarzyło na zamku Czerwony Kamień.

Blanka Antónia Karolína Pálfiová z rodu Batanów była ostatnią z prywatnych właścicieli zamku Czerwony Kamień, opuściła go dopiero w 1945 roku.
Blanka urodziła się 16 grudnia 1871 roku na terenie dzisiejszych Węgier. Miała sześć sióstr i trzeci o rodzicami byli hrabia Maria Józef Juraj Franciszek Karol Baťáň i hrabina Lujza Františka Agnesa Karolína z rodu Baon.

Jej przyszły małżonek Wojciech II Palfyy urodził się w Zlatých Moravciach 24. sierpnia 1858 i był synem oraz dziedzicem wojewody Stafa IV Palffy’ego, pana na Czerwonym Kamieniu.

Ślub wzięli 8 czerwca 1891 roku, ona w wieku 19,5 roku, on – 33.
Krótko po tym przybyli na zamek Czerwony Kamień, gdzie Blanka mieszkała prawie do końca życia.
Na zamku też zmarł jej mąż – stało się to 24 sierpnia 1924 roku, w dzień jego 66 urodzin, 33 lata po ślubie.

Mocno wierząca Blanka każdego dnia modliła się w kaplicy zamkowej za duszę męża. Kazała z oparć małżeńskiego łoża wykonać ławkę-klęcznik, na której do dzisiaj widnieje napis: „Modlitba za spásu duše erdődskeho grófa Vojtecha Pálfiho, ktorý sa narodil 24. augusta 1858 a v deň svojich 66. narodenín vrátil svoju ušľachtilú dušu Stvoriteľovi” (Modlitwa za zbawienie duszy Brodskiego hrabiego Wojciecha Palffy’ego, który urodził się 24 sierpnia 1858 roku a w dzień swoich 66 urodzin zwrócił swą szlachetną duszę Stworzycielowi.”).

Blanka owdowiała w wieku 53 lat przeżyła Wojciecha o 22 lata. Zmarła w austriackiej miejscowości Arnstofr 7 lipca 1946 roku w wieku 75 lat.

Klęcznik wykonany na jej polecenie możemy obejrzeć w kaplicy zamku Czerwony Kamień. Wchodzi się do nie z Sali Rycerskiej. Klęcznik Blanki znajduje się po prawej stronie, w pierwszym rzędzie od ołtarza.

Zamek na czerwonej skale