Najważniejsza świątynia Słowacji

Ścianę największej świątyni Bratysławy od gwarnej ulicy wiodącej na Most SNP dzieli tylko kilkadziesiąt metrów. Przyjezdni często się dziwią, dlaczego tak ważny kościół postawiono na skraju miasta.

Tymczasem przed wiekami miejsce, w którym stoik katedra św. Marcina, to było centrum miasta. Dopiero w drugiej połowie XX wieku wyburzono kilkadziesiąt domów i oddzielono świątynię od wzgórza zamkowego i podzamcza.

Katedra to nie tylko największa świątynia w stolicy Słowacji, ale i najważniejszy kościół w całym kraju. To tutaj właśnie koronowano tutaj dziesięciu węgierskich królów, jedną królową i osiem królewskich małżonek. Uroczystości odbywały się w 1563–1830 a o tym, jak ważne to miejsce świadczy korona św. Stefana umieszczona się na wierzchołku wieży kościelnej, której wysokość wynosi 85 metrów. Pierwszym władcą tutaj koronowanym był – 8 września 1563 – Maksymilian II, zaś ostatnim – 28 września 1830 roku – Ferdynand II. Listę wszystkich koronowanych głów możemy przeczytać na tablicy umieszczonej na północnej ścianie świątyni.

Kościół był pierwotnie zbudowany w stylu gotyckim i zdobiły go 27 ołtarze, które niestety nie zachowały się do dzisiaj. Sprawcą największych zmian architektonicznych był Imrich Esterhazy, od 1725 roku arcybiskup ostrzyhomski i mecenas sztuki. Zlecił on m.in. dobudowę barokowej kaplicy św. Jana Jałmużnika i przebudowę prezbiterium oraz częściowo nawy katedry.

Kaplica, uważana za najpiękniejszą na Słowacji zaprojektowana została przez sprowadzonego z Salzburga Georga Raphaela Dinnera. Ten sam artysta wykonał autorem główny ołtarz, którego najważniejszym elementem była ołowiana rzeźba św. Marcina (żołnierza rzymskiego) odcinającego mieczem swój płaszcz, by oddać go żebrakowi słaniającemu się u stóp konia.

Żeby zobaczyć zachowany cud z czasów gotyckich kościoła trzeba zadrzeć głowę do góry ku sklepieniu gwiaździstemu.

Katedra ma długość 70 i szerokość 23 metrów.
Jej świetna akustyka jest od lat wykorzystywana. W roku 1828 powołano tutaj Cerkiewne Stowarzyszenie Muzyczne, sześć lat później jako dyrygent wystąpił tu Franciszek Liszt. Do dzisiaj odbywają się tutaj często koncerty.

Wspomniana wieża uległa w roku 1833 i przebudowano ją potem zmieniając styl z baroku na neogotyk. Na jej czubku znajduje się pozłacana poduszka o wymiarach 2 x 2 metry, na której znajduje się wysoka na metr złota kopia węgierskiej korony królewskiej. Waży 300 kilogramów.