Odrodzenie uzdrowiska
Niby działa od pięciu lat, ale tak naprawdę historia uzdrowiska Śmierdzonka w Czerwonym Klasztorze w Pieninach liczy już dwieście lat. Niestety w historii tej kilkudziesięcioletnia przerwa.
Śmierdzonka (Smerdžonka) to część znanej pienińskiej miejscowości Czerwony Klasztor nad Dunajcem. Do 1948 była samodzielną miejscowością.
W XIV wieku kartuzi stosowali jako pierwsi lecznicze właściwości miejscowych źródeł. Nazwa uzdrowiska pochodzi oczywiście od zapachu siarkowej wody mineralnej, której dwa źródła tutaj biją.
W XIX wieku Śmierdzonka była często odwiedzana przez kuracjuszy pobliskiej Szczawnicy. Dla nich to wybudowano pierwsze łazienki (w stodole młynarza) a następnie domy kąpielowe. W 1881 roku postawiono hotel i 12 łazienek. Niestety już siedem lat później uzdrowisko było mocni zaniedbane. W latach 20. XX wieku odżyło, ale po II wojnie światowej zostało praktycznie zlikwidowane (zamieniono je na dom wypoczynkowy).
Stan zawieszenia trwał 60 lat i w pierwszej dekadzie XXI wieku rozpoczęto renowację uzdrowiska. W styczniu 2013 roku ponownie je otwarto a nowy właściciel, Ján Korčák wxiąz je rozbudowuje. Uzdrowisko przyjmuje zarówno pacjentów z chorobami skór na leczenie, jak i gości na pobyty wypoczynkowe.
W Śmierdzonce leczone są m.in. łuszczyca, egzema, dermatozy. Z właściwości wód korzystają także pacjenci z chorobami neurologicznymi czy układu ruchu.
Można skorzystać z kąpieli wannowych, masaży, saun z terapią solną, tlenoterapii.
POWIĄZANE WPISY
